Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Μικρές ιστορίες 4: Οι συνοικίες Νταηλάκη και ΛΥΒ


               
Οι αδόμητες ακόμη περιοχές Ντόπλιτσα και Άμμος - Μύλοι.
Διακρίνονται τα κτίρια των στρατώνων, μερικοί αλευρόμυλοι
και πολλά παραλίμνια μποστάνια
      Ο αστικός ιστός της Καστοριάς εκτεινόταν ιστορικά στον λαιμό της χερσονήσου που εισέρχεται στη λίμνη Ορεστιάδα, από τον ισθμό μέχρι τις θέσεις που το βουνό της χερσονήσου αποκτά πολύ μεγάλες κλίσεις με βραχώδεις γκρεμνούς. Ο ισθμός, δηλαδή το στενότερο σημείο, διέθετε μια ισχυρή οχύρωση που προσέφερε ασφάλεια στους κατοίκους στις κατά καιρούς επιδρομές και αποτελούσε το δυτικό όριο της πόλης μέχρι το 1850 περίπου. Όταν οι οχυρώσεις απώλεσαν τη λειτουργική τους αξία, δημιουργήθηκε η Κάτω Αγορά ακριβώς έξω από τα τείχη του ισθμού και η πόλη επεκτάθηκε για πρώτη φορά εκτός των τειχών. Στα τέλη της δεκαετίας του ’20, δημιουργήθηκε ο προσφυγικός συνοικισμός της Καλλιθέας στον απότομο λόφο δυτικά της Κάτω Αγοράς και το πρόβλημα της στενότητας του χώρου γινόταν όλο και περισσότερο ορατό. Η μορφολογία του εδάφους και η παρουσία της λίμνης αποτελούσαν τα φυσικά εμπόδια για μελλοντικές επεκτάσεις της πόλης. Οι μόνες διέξοδοι που μπορούσαν να προσφέρουν εκτόνωση στο πρόβλημα οικοδομήσιμου χώρου βρισκόταν στην παραλίμνια ζώνη ΝΔ και ΒΔ του ισθμού[1].

Back to Top