Όθων Ρουσόπουλος (1856-1922) διδάκτωρ
χημείας
 |
| Ο καθηγητής Χημείας Ο. Ρουσόπουλος (1856-1922) στο εργαστήριό του |
Καταγόταν από
το Βογατσικό Καστοριάς, ήταν γιος του καθηγητή αρχαιολογίας Αθανάσιου
Ρουσόπουλου και γεννήθηκε στην Αθήνα το 1856. Σπούδασε φυσικομαθηματική και
χημεία στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Βερολίνου, δίπλα στον γνωστό ελβετό χημικό A. Hoffmann. Το 1887
διορίστηκε Υφηγητής της Γενικής Πειραματικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών,
ενώ δίδασκε και στις Στρατιωτικές Σχολές Ευελπίδων και Ναυτικών Δοκίμων. Είναι
ο ιδρυτής της Εμπορικής και Βιομηχανικής Ακαδημίας (σήμερα μετεξέλιξή της
αποτελεί η ΑΣΟΕΕ) το 1894 στον Πειραιά, όπου και εξέδιδε ετήσιο επιστημονικό
δελτίο. Εκπόνησε δεκάδες επιστημονικές μελέτες πάνω στο αντικείμενο της χημείας: ‘’Περί ιππαραφίνης και
περί των βάσεων του αιθυλενίου’’ (1881), ‘’Περί φωτόφωνου’’ (1881), ‘’Ολίγα
τινά περί χημικής ονοματολογίας’’ (1888), ‘’Οινολογικά’’ (1888), ‘’Επίτομον
εγχειρίδιον χημείας’’ (1888 - μετάφραση από τα γερμανικά των C. Schorlemmer και H.E Roscoe), ‘’Χημεία
του εμπορίου’’ (1903), ‘’Θεμελιώδεις
γνώσεις της Χημείας’’ (1904). ‘’Χημεία
του λαού’’ (1906). Επίσης, εργάστηκε ως συνεργάτης του Αρχαιολογικού
Μουσείου Αθηνών, όπου συντήρησε τον περίφημο Μηχανισμό των Αντικυθήρων και
εφηύρε μια νέα μέθοδο αποκατάστασης αρχαιοτήτων. Το 1915 εκλέγεται βουλευτής
Φλωρίνης - Καστοριάς και πεθαίνει το 1922 στην Αθήνα[1].
Επίσης, ο αδερφός του Ρούσσος
Ρουσόπουλος (1862-1954) σπούδασε στην Αθήνα και διετέλεσε δάσκαλος της
Βασίλισσας Σίσσυ της Αυστρίας. Ήταν για περίπου 30 χρόνια καθηγητής της
ελληνικής γλώσσας γλωσσών στην Ακαδημία της Βουδαπέστης και πρόεδρος της εκεί
ελληνικής κοινότητας, ενώ συνέγραψε το 1900 ένα γερμανοελληνικό λεξικό[2].
