Δευτέρα 1 Ιουλίου 2013

Οι πρόσφυγες στην Καστοριά (μέρος 2ο) : Η αποκατάσταση

     
Αναμνηστική φωτογραφία προσφύγων
που εγκαταστάθηκαν στο Άργος Ορεστικό (1928)
    Η εισροή πληθυσμών μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή ήταν ένα ξένο φαινόμενο για τα ελληνικά δεδομένα, όσον αφορά τον όγκο των προσφύγων και το μικρό χρονικό διάστημα στο οποίο συντελέστηκε. Το Ελληνικό Κράτος, που μόλις είχε εξέλθει από έναν χαμένο πόλεμο και βρέθηκε μπρος σε τετελεσμένα γεγονότα, έπρεπε ταχύτατα να πάρει αποφάσεις και να χτίσει έναν πρωτοφανή μηχανισμό για τη μεταφορά, την υποδοχή, την εγκατάσταση και την στήριξη των αναξιοπαθούντων Μικρασιατών. Η αναδιοργανωμένη στρατιά του Έβρου είχε δώσει ένα κρίσιμο ατού και η διπλωματικά απομονωμένη χώρα κατάφερε να συνάψει μια επαχθή αλλά όχι εξοντωτική ανακωχή[1]. Αφού αποσοβήθηκε η περαιτέρω τουρκική απειλή, η προσοχή στράφηκε στην αποκατάσταση των προσφύγων. Αντίστοιχα, η ελληνική κοινωνία κλήθηκε να ξεπεράσει αλματωδώς τα συντρίμμια της καταστροφής και τους νεκρούς των μαχών, την ηθική κατάπτωση και τις οξύτατες πολιτικές ακρότητες της εποχής. Σίγουρο είναι ότι δεν ήταν έτοιμη για την αποδοχή και ενσωμάτωση μιας τόσο πολυπληθούς μάζας, εξετάζοντας όλες τις παραμέτρους, από την καθαρά κοινωνιολογική έως τη δημοσιονομική.
Back to Top